Het verhaal van Cornelis
Ga direct naar: Mijn auto toen | Mijn auto nu - HET VERHAAL VAN CORNELIS
In mijn Kever zag ik de weg onder mij, net als bij de Flintstones
Je eerste auto blijft je bij. Alle reden om herinneringen op te halen aan die eerste ritjes, pech langs de weg en droomauto's. Lees het verhaal van Cornelis.
Mijn auto toen
"Bracht me in het weekend naar de dancing!"
In 1969 kocht ik voor 500 gulden mijn eerste auto: een witte Volkswagen Kever. Ik schilderde groot nummer 26 op beide zijkanten. Dit nummer stond voor mijn geboortedag en -maand plus mijn geboortejaar, maar ik deed het vooral omdat het er stoer uitzag. Van binnen maakte de auto minder indruk, want de uitlaat liet los en er zaten hier en daar gaten in de vloer. Je kon zo de weg onder je zien, net als bij de Flintstones. Hierdoor vroor het ’s winters in de auto ook net zo hard als buiten. Ik moest om de paar kilometer de ruiten weer ontdooien. Levensgevaarlijk natuurlijk.
Ik viel wel op met mijn Kever. Het was best wel een leuke auto voor die tijd. Doordeweeks bracht hij me naar werk en in het weekend naar de dancing. In diezelfde tijd leerde ik mijn vrouw kennen. Ik weet nog dat ik haar voor het eerst ging ophalen - apetrots in mijn Kever - om uit te gaan. Eenmaal aangekomen moest ik even wachten, want zij was nog niet thuis. Daar zat ik dan, tegenover haar vader die wel eens wilde weten wat voor auto ik had. Samen reden we een rondje. Hij keek zeer bedenkelijk naar de auto en naar mij (toen nog een hippie met lang haar). Gelukkig is het uiteindelijk allemaal goed gekomen.
Mijn auto nu
"Een Kia Picanto als familie-auto!"
Mijn vrouw en ik rijden nu in een oude Ford Escort. Lekker veel ruimte! Daarmee rijd ik naar het land waar we groenten en fruit verbouwen. Of we vervoeren er onze zelfgemaakte schilderijen in. Voor ons zijn auto’s gewoon een praktisch vervoersmiddel. Je moet er dingen mee kunnen doen en niet bang zijn dat er iets beschadigt of vies wordt. Zo kijk ik al mijn hele leven tegen auto’s aan. Een deuk of een kras brengt mij niet van mijn stuk.
Maar we hebben er ook een kleine auto bij: een Kia Picanto. Deze leasen we bij Arval. Naast het oude barrel wilde ik graag een auto die onze kinderen makkelijk kunnen lenen. Zij hebben namelijk niet allemaal een eigen auto, maar wel gezinnen en moeten mobiel zijn. De Picanto is nu een beetje onze familie-auto. Wie ‘m nodig heeft die neemt ‘m mee. Private lease was hiervoor wel een uitkomst. De kosten zijn overzichtelijk en zo kunnen mijn kinderen lekker in een nieuw autootje rijden. Ik heb wel het gevoel dat ik er erg voorzichtig mee moet zijn. Mijn verantwoordelijkheidsgevoel is voor de leaseauto veel groter dan voor mijn eigen auto.
Wat is jouw verhaal?
In een auto breng je ongemerkt veel tijd door, daarom is het belangrijk dat je in een auto rijdt die volledig bij je past. Om je hierbij te helpen hebben wij de Keuzehulp ontwikkeld. Door middel van een paar korte vragen vind jij de auto die bij jou past!